sálket lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| sálken | sálkejin |
sálkelin
sálkešin |
| sálket | sálkejit |
sálkelit
sálkešit |
| sálke | sálkii |
sálkelii
sálkešii |
| sálkejetne | sálkiime |
sálkeleimme
sálkešeimme |
| sálkebeahtti | sálkiide |
sálkeleidde
sálkešeidde |
| sálkeba | sálkiiga |
sálkeleigga
sálkešeigga |
| sálket | sálkiimet |
sálkeleimmet
sálkešeimmet |
| sálkebehtet | sálkiidet |
sálkeleiddet
sálkešeiddet |
| sálkejit | sálkejedje |
sálkeledje
sálkešedje |
- presente negación
- sálke
- pretérito negación
- sálken
- kondisjonalis negación
- sálkele
sálkeše - perf.participio
- sálken
- imperativo segunda persona singular
- sálke
- imperativo segunda persona dual
- sálkejeahkki
- imperativo segunda persona plural
- sálkejehket
sálket (verb)
- 1. (verb) vaciar (TV)
- 2. (vaciar) (verb) agotar (TV)
- 3. (Para hacer sitio a otro objeto) (verb) desplazar (TV)
- 4. (Para hacer sitio a otro objeto) (verb) deslizar (TV)
- 5. (Para hacer sitio a otro objeto) (verb) mover (TV)
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| sálken | sálkejin |
sálkelin
sálkešin |
| sálket | sálkejit |
sálkelit
sálkešit |
| sálke | sálkii |
sálkelii
sálkešii |
| sálkejetne | sálkiime |
sálkeleimme
sálkešeimme |
| sálkebeahtti | sálkiide |
sálkeleidde
sálkešeidde |
| sálkeba | sálkiiga |
sálkeleigga
sálkešeigga |
| sálket | sálkiimet |
sálkeleimmet
sálkešeimmet |
| sálkebehtet | sálkiidet |
sálkeleiddet
sálkešeiddet |
| sálkejit | sálkejedje |
sálkeledje
sálkešedje |
- presente negación
- sálke
- pretérito negación
- sálken
- kondisjonalis negación
- sálkele
sálkeše - perf.participio
- sálken
- imperativo segunda persona singular
- sálke
- imperativo segunda persona dual
- sálkejeahkki
- imperativo segunda persona plural
- sálkejehket
- sálket Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- sálket verb transitiv
- sálket verb transitiv infinitivo
- sálket verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- sálket verb transitiv indicativo presente segunda persona singular
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
sálket lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- avledning: -d verb imperativo negación
- avledning: -d verb imperativo segunda persona singular
- avledning: -d verb indicativo presente negación
- Der/h Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- avledning: -h verb imperativo negación
- avledning: -h verb imperativo segunda persona singular
- avledning: -h verb indicativo presente negación
- sálkat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- sálkat verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
- sálket Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- sálket verb transitiv
- sálket verb transitiv infinitivo
- sálket verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- sálket verb transitiv indicativo presente segunda persona singular
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English