presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
soarddán sorden soarddálin
soarddášin
soarddát sordet soarddálit
soarddášit
soardá sorddii soarddálii
soarddášii
sorde sorddiime soarddáleimme
soarddášeimme
soardibeahtti sorddiide soarddáleidde
soarddášeidde
soardiba sorddiiga soarddáleigga
soarddášeigga
soardit sorddiimet soarddáleimmet
soarddášeimmet
soardibehtet sorddiidet soarddáleiddet
soarddášeiddet
sordet sorde soarddáledje
soarddášedje
presente negación
soardde
pretérito negación
soardán
kondisjonalis negación
soarddále
soarddáše
perf.participio
soardán
imperativo segunda persona singular
soardde
imperativo segunda persona dual
soardi
imperativo segunda persona plural
sordet
soardet
Eanet sojahanhámit →

soardit (verb)

presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
soarddán sorden soarddálin
soarddášin
soarddát sordet soarddálit
soarddášit
soardá sorddii soarddálii
soarddášii
sorde sorddiime soarddáleimme
soarddášeimme
soardibeahtti sorddiide soarddáleidde
soarddášeidde
soardiba sorddiiga soarddáleigga
soarddášeigga
soardit sorddiimet soarddáleimmet
soarddášeimmet
soardibehtet sorddiidet soarddáleiddet
soarddášeiddet
sordet sorde soarddáledje
soarddášedje
presente negación
soardde
pretérito negación
soardán
kondisjonalis negación
soarddále
soarddáše
perf.participio
soardán
imperativo segunda persona singular
soardde
imperativo segunda persona dual
soardi
imperativo segunda persona plural
sordet
soardet
Eanet sojahanhámit →
soardit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • soardit verb transitiv infinitivo
  • soardit verb transitiv
  • soardit verb transitiv indicativo presente primera persona plural

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

soardit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avledet handlernomen subst. pl. nominativo
soardi Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • soardi subst. pl. nominativo
soardidit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • soardidit verb transitiv indicativo presente negación
soardit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • soardit verb transitiv infinitivo
  • soardit verb transitiv
  • soardit verb transitiv indicativo presente primera persona plural