sg. pl.
nominativo sohka sogat
acusativo soga sogaid
genitivo soga sogaid
ilativo sohkii sogaide
locativo sogas sogain
comitativo sogain sogaiguin
esivo sohkan
Eanet sojahanhámit →

sohka (subst.)

sg. pl.
nominativo sohka sogat
acusativo soga sogaid
genitivo soga sogaid
ilativo sohkii sogaide
locativo sogas sogain
comitativo sogain sogaiguin
esivo sohkan
Eanet sojahanhámit →
sohka Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • sohka subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

sohka lea vejolaččat dán sáni hápmi:

sohka Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • sohka subst. sg. nominativo