sg. pl.
nominativo stivrran stivrranat
acusativo stivrrana stivrraniid
genitivo stivrrana stivrraniid
ilativo stivrranii stivrraniidda
locativo stivrranis stivrraniin
comitativo stivrraniin stivrraniiguin
esivo stivrranin
Eanet sojahanhámit →

stivrran (subst.)

sg. pl.
nominativo stivrran stivrranat
acusativo stivrrana stivrraniid
genitivo stivrrana stivrraniid
ilativo stivrranii stivrraniidda
locativo stivrranis stivrraniin
comitativo stivrraniin stivrraniiguin
esivo stivrranin
Eanet sojahanhámit →
stivrran Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • stivrran subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

stivrran lea vejolaččat dán sáni hápmi:

stivrran Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • stivrran subst. sg. nominativo