válddahus (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
válddahus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- válddahit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- válddahit verb transitiv imperativo tercera persona singular
- válddahus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- válddahus subst. sg. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English