sg. pl.
nominativo várri várit
acusativo vári váriid
genitivo vári váriid
ilativo várrái váriide
locativo váris váriin
comitativo váriin váriiguin
esivo várrin
Eanet sojahanhámit →

várri (subst.)

sg. pl.
nominativo várri várit
acusativo vári váriid
genitivo vári váriid
ilativo várrái váriide
locativo váris váriin
comitativo váriin váriiguin
esivo várrin
Eanet sojahanhámit →
várri Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • várri subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

várri lea vejolaččat dán sáni hápmi:

várri Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • várri subst. sg. nominativo