velledit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| velledan | velledin | velledivččen |
| velledat | velledit | velledivččet |
| velleda | velledii | velledivččii |
| velledetne | velledeimme | velledivččiime |
| velledeahppi | velledeidde | velledivččiide |
| velledeaba | velledeigga | velledivččiiga |
|
velledat
velledit |
velledeimmet | velledivččiimet |
| velledehpet | velledeiddet | velledivččiidet |
| velledit | vellededje | velledivčče |
- presente negación
- vellet
- pretérito negación
- velledan
- kondisjonalis negación
- velledivčče
- perf.participio
- velledan
- imperativo segunda persona singular
- vellet
- imperativo segunda persona dual
- velledeahkki
- imperativo segunda persona plural
- velledehket
velledit (verb)
- 1. (verb) recostarse (IV)
-
2.
(verb) echarse
(IV)
- Son velledii seŋgii.
- Se echó en la cama.
-
3.
(verb) acostarse
(IV)
- Son velledii seŋgii.
- Se acostó.
- 4. (verb) tumbarse (IV)
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| velledan | velledin | velledivččen |
| velledat | velledit | velledivččet |
| velleda | velledii | velledivččii |
| velledetne | velledeimme | velledivččiime |
| velledeahppi | velledeidde | velledivččiide |
| velledeaba | velledeigga | velledivččiiga |
|
velledat
velledit |
velledeimmet | velledivččiimet |
| velledehpet | velledeiddet | velledivččiidet |
| velledit | vellededje | velledivčče |
- presente negación
- vellet
- pretérito negación
- velledan
- kondisjonalis negación
- velledivčče
- perf.participio
- velledan
- imperativo segunda persona singular
- vellet
- imperativo segunda persona dual
- velledeahkki
- imperativo segunda persona plural
- velledehket
- velledit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- velledit verb intransitiv infinitivo
- velledit verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
- velledit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
- velledit verb intransitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
velledit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- velledit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- velledit verb intransitiv infinitivo
- velledit verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
- velledit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
- velledit verb intransitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English