indicativo presente (hoy) pretérito (ayer)
subjuntivo imperativo
Eanet sojahanhámit →

acostarse (verbo)

  • 1. velledit (Prnl, ReflV, Saam: + Ill)
    Es hora de acostarse.
    Lea áigi velledit.
    acostarse en la cama
    velledit oađđinsadjái
  • 2. nohkkat
  • 3. anašit (Sexual / Seksuála) (Prnl, RecV)
    Los dos se suelen acostar de vez en cuando.
    Soai láveba anašit duollet dálle.
indicativo presente (hoy) pretérito (ayer)
subjuntivo imperativo
Eanet sojahanhámit →

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

acostarse lea vejolaččat dán sáni hápmi:

acostar (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • acostar Vblex Inf se Prn Enc Ref tercera persona Mf Sp