indicativo presente (hoy) pretérito (ayer)
subjuntivo imperativo
Eanet sojahanhámit →

atrasarse (verbo)

  • 1. maŋŋonit (Prnl, IV)
    Me estoy atrasando con el trabajo.
    Mun maŋŋonan bargguin.
  • 2. ádjánit (Prnl, IV)
    El autobús se atrasa un par de horas.
    Busse ádjána moadde diimmu.
indicativo presente (hoy) pretérito (ayer)
subjuntivo imperativo
Eanet sojahanhámit →

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

atrasarse lea vejolaččat dán sáni hápmi:

atrasar (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • atrasar Vblex Inf se Prn Enc Ref tercera persona Mf Sp