bien (subst.)

bien (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bien subst. M singular


bien (adv.)

  • 1. bures
    Esas dos piezas casan bien.
    Dát guokte bihtá heivejit bures oktii.
  • 2. riekta (Adecuadamente, correctamente)
  • 3. vuoiga (Adecuadamente, correctamente)

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bien lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bien (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bien subst. M singular
bien (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bien adv.
  • bien Preadv