ocurrir (verbo)
-
1.
dáhpáhuvvat
(IV)
- El robo ocurrió en un banco de Barcelona.
- Suoládeapmi dáhpáhuvai Barcelona báŋkkus.
- 2. deaividit (IV)
-
3.
šaddat
(IV)
- El viernes ocurrió un suceso desagradable.
- Bearjadaga šattai unohas dáhpáhus.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ocurrir lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- ocurrir (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- ocurrir Vblex Inf
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English