Neahttadigisánit

subirse lea vejolaččat dán sáni hápmi:



indicativo presente (hoy) pretérito (ayer)
subjuntivo imperativo
— —
Eanet sojahanhámit →

subirse (verbo)

  • 1. gorgŋet (Rápidamente) (Prnl, IV, Saam: + Ill)
    Los gatos se suben a los tejados.
    Bussát gorgŋejit olgorobiide.
  • 2. mannat bajás (Prnl, IV, Saam: + Ill)
  • 3. vázzit bajás (Prnl, IV, Saam: + Ill)
  • 4. beassat bajás (Prnl, IV, Saam: + Ill)
  • 5. goargŋut (Prnl, IV, Saam: + Ill)
  • 6. čuohcat (Figuratiiva) (Prnl, IV, Saam: + Ill)
    La fama se le subió a la cabeza.
    Dovddusvuohta čuozai sus oaivái.
indicativo presente (hoy) pretérito (ayer)
subjuntivo imperativo
— —
Eanet sojahanhámit →

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

subirse lea vejolaččat dán sáni hápmi:

subir (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • subir Vblex Inf se Prn Enc Ref tercera persona Mf Sp