verb Imp
håp
verb indikativ presens
håper
verb indikativ preteritum
håpte

håpe (verb)

verb Imp
håp
verb indikativ presens
håper
verb indikativ preteritum
håpte
håpe Oza buot hámiid teavsttain →
  • håpe verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

håpe lea vejolaččat dán sáni hápmi:

håpe Oza buot hámiid teavsttain →
  • håpe verb infinitiv