skar (subst.)
- 1. (subst.) gurra
- 2. (djupt skar i fjellet) (subst.) guršu
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
skar lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- skar Oza buot hámiid teavsttain →
-
- skar subst. Neu flt. ubestemt
- skar subst. Neu ent. ubestemt
- Skar subst. egennavn
- skjære Oza buot hámiid teavsttain →
-
- skjære verb indikativ preteritum