Neahttadigisánit

čohkut lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) čogun čohkon
2.p.ent. (don) čogut čohkot
3.p.ent. (son) čohku čogui
1.p.tot. (moai) čohko čoguime
2.p.tot. (doai) čohkubeahtti čoguide
3.p.tot. (soai) čohkuba čoguiga
1.p.flt. (mii) čohkut čoguimet
2.p.flt. (dii) čohkubehtet čoguidet
3.p.flt. (sii) čohkot čohko
presens nektingsform
(odne in) čogo
preteritum nektingsform
(ikte in) čohkon
perf.partisipp
(lean) čohkon
imperativ 2.p.ent.
(til en) čogo
imperativ 2.p.tot.
(til to) čohkku
imperativ 2.p.flt.
(til flere) čohkkot
(til flere) čohkot
Eanet sojahanhámit →

čohkut (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) čogun čohkon
2.p.ent. (don) čogut čohkot
3.p.ent. (son) čohku čogui
1.p.tot. (moai) čohko čoguime
2.p.tot. (doai) čohkubeahtti čoguide
3.p.tot. (soai) čohkuba čoguiga
1.p.flt. (mii) čohkut čoguimet
2.p.flt. (dii) čohkubehtet čoguidet
3.p.flt. (sii) čohkot čohko
presens nektingsform
(odne in) čogo
preteritum nektingsform
(ikte in) čohkon
perf.partisipp
(lean) čohkon
imperativ 2.p.ent.
(til en) čogo
imperativ 2.p.tot.
(til to) čohkku
imperativ 2.p.flt.
(til flere) čohkkot
(til flere) čohkot
Eanet sojahanhámit →
čohkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • čohkut verb transitiv infinitiv
  • čohkut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

čohkut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

čohkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • čohkut adverb
čohkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • čohkut verb transitiv infinitiv
  • čohkut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.