čorget (verb)
-
gjøre reint;
(verb) rydde;
(verb) stelle
- In gille viesu čorget, mun gal buoret manan TV geahččat.
- Jeg orker ikke å rydde huset, jeg skal heller se på TV.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
čorget lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb imperativ nektingsform
- avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
- čorgehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čorgehit verb transitiv imperativ nektingsform
- čorgehit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
- čorgehit verb transitiv indikativ presens nektingsform
- čorget Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čorget verb transitiv
- čorget verb transitiv infinitiv
- čorget verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- čorget verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.