Neahttadigisánit

bihtit lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) biđán bihten
2.p.ent. (don) biđát bihtet
3.p.ent. (son) bihtá biđii
1.p.tot. (moai) bihte biđiime
2.p.tot. (doai) bihtibeahtti biđiide
3.p.tot. (soai) bihtiba biđiiga
1.p.flt. (mii) bihtit biđiimet
2.p.flt. (dii) bihtibehtet biđiidet
3.p.flt. (sii) bihtet bihte
presens nektingsform
(odne in) biđe
preteritum nektingsform
(ikte in) bihtán
perf.partisipp
(lean) bihtán
imperativ 2.p.ent.
(til en) biđe
imperativ 2.p.tot.
(til to) bihtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) bihtet
(til flere) bihttet
Eanet sojahanhámit →

bihtit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) biđán bihten
2.p.ent. (don) biđát bihtet
3.p.ent. (son) bihtá biđii
1.p.tot. (moai) bihte biđiime
2.p.tot. (doai) bihtibeahtti biđiide
3.p.tot. (soai) bihtiba biđiiga
1.p.flt. (mii) bihtit biđiimet
2.p.flt. (dii) bihtibehtet biđiidet
3.p.flt. (sii) bihtet bihte
presens nektingsform
(odne in) biđe
preteritum nektingsform
(ikte in) bihtán
perf.partisipp
(lean) bihtán
imperativ 2.p.ent.
(til en) biđe
imperativ 2.p.tot.
(til to) bihtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) bihtet
(til flere) bihttet
Eanet sojahanhámit →
bihtit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bihtit verb intransitiv infinitiv
  • bihtit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

bihtit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bihtit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bihtit verb intransitiv infinitiv
  • bihtit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.