buktit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presens (odne) | preteritum (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| (mun) buvttán | bukten |
buvttálin
buvttášin |
| (don) buvttát | buktet |
buvttálit
buvttášit |
| (son) buktá | buvttii |
buvttálii
buvttášii |
| (moai) bukte | buvttiime |
buvttáleimme
buvttášeimme |
| (doai) buktibeahtti | buvttiide |
buvttáleidde
buvttášeidde |
| (soai) buktiba | buvttiiga |
buvttáleigga
buvttášeigga |
| (mii) buktit | buvttiimet |
buvttáleimmet
buvttášeimmet |
| (dii) buktibehtet | buvttiidet |
buvttáleiddet
buvttášeiddet |
| (sii) buktet | bukte |
buvttáledje
buvttášedje |
- presens nektingsform
- (odne in) buvtte
- preteritum nektingsform
- (ikte in) buktán
- kondisjonalis nektingsform
- (in) buvttále
(in) buvttáše - perf.partisipp
- (lean) buktán
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) buvtte
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) bukti
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) buktet
buktit (verb)
-
1.
(verb) bringe
- Buvtte dan deike!
-
Ta den med hit!
- 2. (gi, levere fra seg) (verb) overlevere
-
3.
(komme med)
(verb) bringe
- Sáhtát go buktit gálvvuid?
-
Kan du bringe varene?
- 4. (fremkalle) (verb) medføre
| presens (odne) | preteritum (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| (mun) buvttán | bukten |
buvttálin
buvttášin |
| (don) buvttát | buktet |
buvttálit
buvttášit |
| (son) buktá | buvttii |
buvttálii
buvttášii |
| (moai) bukte | buvttiime |
buvttáleimme
buvttášeimme |
| (doai) buktibeahtti | buvttiide |
buvttáleidde
buvttášeidde |
| (soai) buktiba | buvttiiga |
buvttáleigga
buvttášeigga |
| (mii) buktit | buvttiimet |
buvttáleimmet
buvttášeimmet |
| (dii) buktibehtet | buvttiidet |
buvttáleiddet
buvttášeiddet |
| (sii) buktet | bukte |
buvttáledje
buvttášedje |
- presens nektingsform
- (odne in) buvtte
- preteritum nektingsform
- (ikte in) buktán
- kondisjonalis nektingsform
- (in) buvttále
(in) buvttáše - perf.partisipp
- (lean) buktán
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) buvtte
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) bukti
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) buktet
- buktit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- buktit verb transitiv infinitiv
- buktit verb transitiv
- buktit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
buktit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- buktit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- buktit verb transitiv infinitiv
- buktit verb transitiv
- buktit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. pl. nominativ
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English