buktit (verb)
-
1.
(verb) bringe
- Buvtte dan deike!
- Ta den med hit!
- 2. (gi, levere fra seg) (verb) overlevere
-
3.
(komme med)
(verb) bringe
- Sáhtát go buktit gálvvuid?
- Kan du bringe varene?
- 4. (fremkalle) (verb) medføre
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
buktit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- buktit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- buktit verb transitiv infinitiv
- buktit verb transitiv
- buktit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ