buktu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
Eanet sojahanhámit →
Eanet sojahanhámit →
ent. | flt. | |
---|---|---|
nominativ | buktu | buvttut |
akkusativ | buvttu | buvttuid |
genitiv | buvttu | buvttuid |
illativ | buktui | buvttuide |
lokativ | buvttus | buvttuin |
komitativ | buvttuin | buvttuiguin |
essiv | buktun |
buktu (subst.)
ent. | flt. | |
---|---|---|
nominativ | buktu | buvttut |
akkusativ | buvttu | buvttuid |
genitiv | buvttu | buvttuid |
illativ | buktui | buvttuide |
lokativ | buvttus | buvttuin |
komitativ | buvttuin | buvttuiguin |
essiv | buktun |
- buktu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- buktu subst. ent. nominativ
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | buvttán | bukten |
2.p.ent. | buvttát | buktet |
3.p.ent. | buktá | buvttii |
1.p.tot. | bukte | buvttiime |
2.p.tot. | buktibeahtti | buvttiide |
3.p.tot. | buktiba | buvttiiga |
1.p.flt. | buktit | buvttiimet |
2.p.flt. | buktibehtet | buvttiidet |
3.p.flt. | buktet | bukte |
- presens nektingsform
- buvtte
- preteritum nektingsform
- buktán
- perf.partisipp
- buktán
buktit (verb)
-
(verb) bringe
- Buvtte dan deike!
- Ta den med hit!
- (gi, levere fra seg) (verb) overlevere
-
(komme med)
(verb) bringe
- Sáhtát go buktit gálvvuid?
- Kan du bringe varene?
- (fremkalle) (verb) medføre
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | buvttán | bukten |
2.p.ent. | buvttát | buktet |
3.p.ent. | buktá | buvttii |
1.p.tot. | bukte | buvttiime |
2.p.tot. | buktibeahtti | buvttiide |
3.p.tot. | buktiba | buvttiiga |
1.p.flt. | buktit | buvttiimet |
2.p.flt. | buktibehtet | buvttiidet |
3.p.flt. | buktet | bukte |
- presens nektingsform
- buvtte
- preteritum nektingsform
- buktán
- perf.partisipp
- buktán
- buktit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- buktit verb transitiv imperativ 1.p.tot.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
buktu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- buktit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- buktit verb transitiv imperativ 1.p.tot.
- buktu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- buktu subst. ent. nominativ