presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) buvttihan buvttihin
2.p.ent. (don) buvttihat buvttihit
3.p.ent. (son) buvttiha buvttihii
1.p.tot. (moai) buvttihetne buvttiheimme
2.p.tot. (doai) buvttiheahppi buvttiheidde
3.p.tot. (soai) buvttiheaba buvttiheigga
1.p.flt. (mii) buvttihat
(mii) buvttihit
buvttiheimmet
2.p.flt. (dii) buvttihehpet buvttiheiddet
3.p.flt. (sii) buvttihit buvttihedje
presens nektingsform
(odne in) buvttit
preteritum nektingsform
(ikte in) buvttihan
perf.partisipp
(lean) buvttihan
imperativ 2.p.ent.
(til en) buvttit
imperativ 2.p.tot.
(til to) buvttiheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) buvttihehket
Eanet sojahanhámit →

buvttihit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) buvttihan buvttihin
2.p.ent. (don) buvttihat buvttihit
3.p.ent. (son) buvttiha buvttihii
1.p.tot. (moai) buvttihetne buvttiheimme
2.p.tot. (doai) buvttiheahppi buvttiheidde
3.p.tot. (soai) buvttiheaba buvttiheigga
1.p.flt. (mii) buvttihat
(mii) buvttihit
buvttiheimmet
2.p.flt. (dii) buvttihehpet buvttiheiddet
3.p.flt. (sii) buvttihit buvttihedje
presens nektingsform
(odne in) buvttit
preteritum nektingsform
(ikte in) buvttihan
perf.partisipp
(lean) buvttihan
imperativ 2.p.ent.
(til en) buvttit
imperativ 2.p.tot.
(til to) buvttiheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) buvttihehket
Eanet sojahanhámit →
buvttihit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • buvttihit verb intransitiv infinitiv
  • buvttihit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • buvttihit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • buvttihit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

buvttihit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

buktit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • buktit verb transitiv
buvttihit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • buvttihit verb intransitiv infinitiv
  • buvttihit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • buvttihit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • buvttihit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
Der/h
  • avledning: -h verb infinitiv
  • avledning: -h verb indikativ presens 1.p.flt.
  • avledning: -h verb indikativ presens 3.p.flt.
  • avledning: -h verb indikativ preteritum 2.p.ent.