dikšut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) divššun | dikšon |
2.p.ent. | (don) divššut | dikšot |
3.p.ent. | (son) dikšu | divššui |
1.p.tot. | (moai) dikšo | divššuime |
2.p.tot. | (doai) dikšubeahtti | divššuide |
3.p.tot. | (soai) dikšuba | divššuiga |
1.p.flt. | (mii) dikšut | divššuimet |
2.p.flt. | (dii) dikšubehtet | divššuidet |
3.p.flt. | (sii) dikšot | dikšo |
- presens nektingsform
- (odne in) divššo
- preteritum nektingsform
- (ikte in) dikšon
- perf.partisipp
- (lean) dikšon
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) divššo
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) dikšu
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) dikšot
dikšut (verb)
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) divššun | dikšon |
2.p.ent. | (don) divššut | dikšot |
3.p.ent. | (son) dikšu | divššui |
1.p.tot. | (moai) dikšo | divššuime |
2.p.tot. | (doai) dikšubeahtti | divššuide |
3.p.tot. | (soai) dikšuba | divššuiga |
1.p.flt. | (mii) dikšut | divššuimet |
2.p.flt. | (dii) dikšubehtet | divššuidet |
3.p.flt. | (sii) dikšot | dikšo |
- presens nektingsform
- (odne in) divššo
- preteritum nektingsform
- (ikte in) dikšon
- perf.partisipp
- (lean) dikšon
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) divššo
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) dikšu
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) dikšot
- dikšut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dikšut verb transitiv infinitiv
- dikšut verb transitiv
- dikšut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
- dikšut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
dikšut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- dikšu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dikšu subst. handlernomen flt. nominativ
- dikšut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dikšut verb transitiv infinitiv
- dikšut verb transitiv
- dikšut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
- dikšut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.