ent. flt.
nominativ doaivu doaivvut
akkusativ doaivvu doaivvuid
genitiv doaivvu doaivvuid
illativ doivui doaivvuide
lokativ doaivvus doaivvuin
komitativ doaivvuin doaivvuiguin
essiv doaivun
Eanet sojahanhámit →

doaivu (subst.)

ent. flt.
nominativ doaivu doaivvut
akkusativ doaivvu doaivvuid
genitiv doaivvu doaivvuid
illativ doivui doaivvuide
lokativ doaivvus doaivvuin
komitativ doaivvuin doaivvuiguin
essiv doaivun
Eanet sojahanhámit →
doaivu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • doaivu subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

doaivu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

doaivu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • doaivu subst. ent. nominativ
doaivut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • doaivut verb transitiv imperativ 2.p.tot.
  • doaivut verb transitiv indikativ presens 3.p.ent.
  • doaivut verb transitiv pres.partisipp
  • doaivut verb transitiv imperativ 1.p.tot.