presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) doaivvun doivon doivvolin
doivvošin
(don) doaivvut doivot doivvolit
doivvošit
(son) doaivu doaivvui doivvolii
doivvošii
(moai) doivo doaivvuime doivvoleimme
doivvošeimme
(doai) doaivubeahtti doaivvuide doivvoleidde
doivvošeidde
(soai) doaivuba doaivvuiga doivvoleigga
doivvošeigga
(mii) doaivut doaivvuimet doivvoleimmet
doivvošeimmet
(dii) doaivubehtet doaivvuidet doivvoleiddet
doivvošeiddet
(sii) doivot doivo doivvoledje
doivvošedje
presens nektingsform
(odne in) doaivvo
preteritum nektingsform
(ikte in) doivon
kondisjonalis nektingsform
(in) doivvole
(in) doivvoše
perf.partisipp
(lean) doivon
imperativ 2.p.ent.
(til en) doaivvo
imperativ 2.p.tot.
(til to) doaivu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) doivot
(til flere) doaivot
Eanet sojahanhámit →

doaivut (verb)

  • 1. (verb) håpe
    Doivon duođai ahte dát ášši állana min beallái.
    Jeg håpet virkelig at denne saken går i vår favør.
  • 2. (verb) tro
    Muhto eat doaivvo guhká gal vejolažžan na dahkat, leaš go šat vejolaš obanassiige.
    Men vi trur ikke at det er mulig å gjøre det slik lenge, om det er mulig i det hele tatt lenger.
presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) doaivvun doivon doivvolin
doivvošin
(don) doaivvut doivot doivvolit
doivvošit
(son) doaivu doaivvui doivvolii
doivvošii
(moai) doivo doaivvuime doivvoleimme
doivvošeimme
(doai) doaivubeahtti doaivvuide doivvoleidde
doivvošeidde
(soai) doaivuba doaivvuiga doivvoleigga
doivvošeigga
(mii) doaivut doaivvuimet doivvoleimmet
doivvošeimmet
(dii) doaivubehtet doaivvuidet doivvoleiddet
doivvošeiddet
(sii) doivot doivo doivvoledje
doivvošedje
presens nektingsform
(odne in) doaivvo
preteritum nektingsform
(ikte in) doivon
kondisjonalis nektingsform
(in) doivvole
(in) doivvoše
perf.partisipp
(lean) doivon
imperativ 2.p.ent.
(til en) doaivvo
imperativ 2.p.tot.
(til to) doaivu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) doivot
(til flere) doaivot
Eanet sojahanhámit →
doaivut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • doaivut verb transitiv infinitiv
  • doaivut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

doaivut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

doaivut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • doaivut verb transitiv infinitiv
  • doaivut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.