presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) duolmmun dulbmon
2.p.ent. (don) duolmmut dulbmot
3.p.ent. (son) duolbmu duolmmui
1.p.tot. (moai) dulbmo duolmmuime
2.p.tot. (doai) duolbmubeahtti duolmmuide
3.p.tot. (soai) duolbmuba duolmmuiga
1.p.flt. (mii) duolbmut duolmmuimet
2.p.flt. (dii) duolbmubehtet duolmmuidet
3.p.flt. (sii) dulbmot dulbmo
presens nektingsform
(odne in) duolmmo
preteritum nektingsform
(ikte in) dulbmon
perf.partisipp
(lean) dulbmon
imperativ 2.p.ent.
(til en) duolmmo
imperativ 2.p.tot.
(til to) duolbmu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) dulbmot
(til flere) duolbmot
Eanet sojahanhámit →

duolbmut (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) duolmmun dulbmon
2.p.ent. (don) duolmmut dulbmot
3.p.ent. (son) duolbmu duolmmui
1.p.tot. (moai) dulbmo duolmmuime
2.p.tot. (doai) duolbmubeahtti duolmmuide
3.p.tot. (soai) duolbmuba duolmmuiga
1.p.flt. (mii) duolbmut duolmmuimet
2.p.flt. (dii) duolbmubehtet duolmmuidet
3.p.flt. (sii) dulbmot dulbmo
presens nektingsform
(odne in) duolmmo
preteritum nektingsform
(ikte in) dulbmon
perf.partisipp
(lean) dulbmon
imperativ 2.p.ent.
(til en) duolmmo
imperativ 2.p.tot.
(til to) duolbmu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) dulbmot
(til flere) duolbmot
Eanet sojahanhámit →
duolbmut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • duolbmut verb transitiv infinitiv
  • duolbmut verb transitiv
  • duolbmut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • duolbmut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

duolbmut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
duolbmat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • duolbmat verb transitiv imperativ 1.p.flt.
duolbmut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • duolbmut verb transitiv infinitiv
  • duolbmut verb transitiv
  • duolbmut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • duolbmut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.