ent. flt.
egennavn genitiv Gárggu
egennavn lokativ Gárggus
egennavn illativ Gárgui
Eanet sojahanhámit →

Gárgu (subst. egennavn)

ent. flt.
egennavn genitiv Gárggu
egennavn lokativ Gárggus
egennavn illativ Gárgui
Eanet sojahanhámit →
gárgu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gárgu subst. ent. nominativ
  • Gárgu subst. egennavn ent. nominativ
  • Gárgu subst. egennavn attr.

ent. flt.
nominativ gárgu gárggut
akkusativ gárggu gárgguid
genitiv gárggu gárgguid
illativ gárgui gárgguide
lokativ gárggus gárgguin
komitativ gárgguin gárgguiguin
essiv gárgun
Eanet sojahanhámit →

gárgu (subst.)

  • steinet strand; steinet grunne
ent. flt.
nominativ gárgu gárggut
akkusativ gárggu gárgguid
genitiv gárggu gárgguid
illativ gárgui gárgguide
lokativ gárggus gárgguin
komitativ gárgguin gárgguiguin
essiv gárgun
Eanet sojahanhámit →
gárgu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gárgu subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

gárgu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

gárgu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gárgu subst. ent. nominativ
  • Gárgu subst. egennavn ent. nominativ
  • Gárgu subst. egennavn attr.