geavaheapmi (subst.)
- (det å bruke) (subst.) bruk
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
geavaheapmi lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAct
-
- avledet handlingsnomen subst. ent. nominativ
- geavaheapmi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- geavaheapmi subst. ent. nominativ
- geavahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- geavahit verb transitiv