geavahus (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
geavahus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv imperativ 3.p.ent.
- geavahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- geavahit verb transitiv imperativ 3.p.ent.
- geavahus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- geavahus subst. ent. nominativ
- geavvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- geavvat verb intransitiv