Neahttadigisánit

gohčohallat lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. gohčohalan gohčohallen
2.p.ent. gohčohalat gohčohallet
3.p.ent. gohčohallá gohčohalai
1.p.tot. gohčohalle gohčohalaime
2.p.tot. gohčohallabeahtti gohčohalaide
3.p.tot. gohčohallaba gohčohalaiga
1.p.flt. gohčohallat gohčohalaimet
2.p.flt. gohčohallabehtet gohčohalaidet
3.p.flt. gohčohallet gohčohalle
presens nektingsform
gohčohala
preteritum nektingsform
gohčohallan
perf.partisipp
gohčohallan
Eanet sojahanhámit →

gohčohallat (verb)

  • bli pålagt; bli kommandert
    Son gii oamasta bohccuid njuolggadusaid vuostá, sáhttá gohčohallat heaitit.
    Den som eier rein mot reglene, kan pålegges å slutte.
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. gohčohalan gohčohallen
2.p.ent. gohčohalat gohčohallet
3.p.ent. gohčohallá gohčohalai
1.p.tot. gohčohalle gohčohalaime
2.p.tot. gohčohallabeahtti gohčohalaide
3.p.tot. gohčohallaba gohčohalaiga
1.p.flt. gohčohallat gohčohalaimet
2.p.flt. gohčohallabehtet gohčohalaidet
3.p.flt. gohčohallet gohčohalle
presens nektingsform
gohčohala
preteritum nektingsform
gohčohallan
perf.partisipp
gohčohallan
Eanet sojahanhámit →
gohčohallat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gohčohallat verb intransitiv infinitiv
  • gohčohallat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. gohčun gohččon
2.p.ent. gohčut gohččot
3.p.ent. gohčču gohčui
1.p.tot. gohččo gohčuime
2.p.tot. gohččubeahtti gohčuide
3.p.tot. gohččuba gohčuiga
1.p.flt. gohččut gohčuimet
2.p.flt. gohččubehtet gohčuidet
3.p.flt. gohččot gohččo
presens nektingsform
gohčo
preteritum nektingsform
gohččon
perf.partisipp
gohččon
Eanet sojahanhámit →

gohččut (verb)

  • (verb) be; (verb) befale
    Galggat gohččut su viežžat dan.
    Du skal be han hente den.
  • (verb) innkalle
    Mu leat gohččon jearahallamii.
    Jeg er innkalt til intervju.
  • (verb) pålegge
    Guovllustivra lea gohččun siidda ásahit eanet siidaosiid.
    Områdestyret har pålagt siidaen å etablere flere siidaandeler.
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. gohčun gohččon
2.p.ent. gohčut gohččot
3.p.ent. gohčču gohčui
1.p.tot. gohččo gohčuime
2.p.tot. gohččubeahtti gohčuide
3.p.tot. gohččuba gohčuiga
1.p.flt. gohččut gohčuimet
2.p.flt. gohččubehtet gohčuidet
3.p.flt. gohččot gohččo
presens nektingsform
gohčo
preteritum nektingsform
gohččon
perf.partisipp
gohččon
Eanet sojahanhámit →
gohččut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gohččut verb transitiv


Der/halla (verb)

Der/halla
  • avledning: -halla verb infinitiv
  • avledning: -halla verb indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

gohčohallat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/alla
  • avledning: -alla verb infinitiv
Der/halla
  • avledning: -halla verb infinitiv
  • avledning: -halla verb indikativ presens 1.p.flt.
gohčohallat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gohčohallat verb intransitiv infinitiv
  • gohčohallat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
gohčuhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gohčuhit verb transitiv
gohččut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gohččut verb transitiv