sg. pl.
nominativ gurra
gurat
akkusativ gura
guraid
genitiv gura
guraid
illativ gurrii
guraide
lokativ guras
gurain
komitativ gurain
guraiguin
essiv gurran
Eanet sojahanhámit →

gurra (subst.)

sg. pl.
nominativ gurra
gurat
akkusativ gura
guraid
genitiv gura
guraid
illativ gurrii
guraide
lokativ guras
gurain
komitativ gurain
guraiguin
essiv gurran
Eanet sojahanhámit →
gurra Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gurra subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

gurra lea vejolaččat dán sáni hápmi:

gurra Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gurra subst. sg. nominativ