háhppehit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presens (odne) | preteritum (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| (mun) háhppehan | háhppehin | háhppehivččen |
| (don) háhppehat | háhppehit | háhppehivččet |
| (son) háhppeha | háhppehii | háhppehivččii |
| (moai) háhppehetne | háhppeheimme | háhppehivččiime |
| (doai) háhppeheahppi | háhppeheidde | háhppehivččiide |
| (soai) háhppeheaba | háhppeheigga | háhppehivččiiga |
|
(mii) háhppehat
(mii) háhppehit |
háhppeheimmet | háhppehivččiimet |
| (dii) háhppehehpet | háhppeheiddet | háhppehivččiidet |
| (sii) háhppehit | háhppehedje | háhppehivčče |
- presens nektingsform
- (odne in) háhppet
- preteritum nektingsform
- (ikte in) háhppehan
- kondisjonalis nektingsform
- (in) háhppehivčče
- perf.partisipp
- (lean) háhppehan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) háhppet
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) háhppeheahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) háhppehehket
háhppehit (verb)
- være snar nok; (verb) rekke
| presens (odne) | preteritum (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| (mun) háhppehan | háhppehin | háhppehivččen |
| (don) háhppehat | háhppehit | háhppehivččet |
| (son) háhppeha | háhppehii | háhppehivččii |
| (moai) háhppehetne | háhppeheimme | háhppehivččiime |
| (doai) háhppeheahppi | háhppeheidde | háhppehivččiide |
| (soai) háhppeheaba | háhppeheigga | háhppehivččiiga |
|
(mii) háhppehat
(mii) háhppehit |
háhppeheimmet | háhppehivččiimet |
| (dii) háhppehehpet | háhppeheiddet | háhppehivččiidet |
| (sii) háhppehit | háhppehedje | háhppehivčče |
- presens nektingsform
- (odne in) háhppet
- preteritum nektingsform
- (ikte in) háhppehan
- kondisjonalis nektingsform
- (in) háhppehivčče
- perf.partisipp
- (lean) háhppehan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) háhppet
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) háhppeheahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) háhppehehket
- háhppehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- háhppehit verb intransitiv infinitiv
- háhppehit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- háhppehit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- háhppehit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
háhppehit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- háhppehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- háhppehit verb intransitiv infinitiv
- háhppehit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- háhppehit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- háhppehit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English