huškkastat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
Eanet sojahanhámit →
Eanet sojahanhámit →
ent. | flt. | |
---|---|---|
nominativ | huškkastat | huškkastagat |
akkusativ | huškkastaga | huškkastagaid |
genitiv | huškkastaga | huškkastagaid |
illativ | huškkastahkii | huškkastagaide |
lokativ | huškkastagas | huškkastagain |
komitativ | huškkastagain | huškkastagaiguin |
essiv | huškkastahkan |
huškkastat (subst.)
ent. | flt. | |
---|---|---|
nominativ | huškkastat | huškkastagat |
akkusativ | huškkastaga | huškkastagaid |
genitiv | huškkastaga | huškkastagaid |
illativ | huškkastahkii | huškkastagaide |
lokativ | huškkastagas | huškkastagain |
komitativ | huškkastagain | huškkastagaiguin |
essiv | huškkastahkan |
- huškkastat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- huškkastat subst. ent. nominativ
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | huškkastan | huškkastin |
2.p.ent. | huškkastat | huškkastit |
3.p.ent. | huškkasta | huškkastii |
1.p.tot. | huškkastetne | huškkasteimme |
2.p.tot. | huškkasteahppi | huškkasteidde |
3.p.tot. | huškkasteaba | huškkasteigga |
1.p.flt. | huškkastat huškkastit |
huškkasteimmet |
2.p.flt. | huškkastehpet | huškkasteiddet |
3.p.flt. | huškkastit | huškkastedje |
- presens nektingsform
- huškkas
- preteritum nektingsform
- huškkastan
- perf.partisipp
- huškkastan
huškkastit (verb)
- (en gang) (verb) slå
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | huškkastan | huškkastin |
2.p.ent. | huškkastat | huškkastit |
3.p.ent. | huškkasta | huškkastii |
1.p.tot. | huškkastetne | huškkasteimme |
2.p.tot. | huškkasteahppi | huškkasteidde |
3.p.tot. | huškkasteaba | huškkasteigga |
1.p.flt. | huškkastat huškkastit |
huškkasteimmet |
2.p.flt. | huškkastehpet | huškkasteiddet |
3.p.flt. | huškkastit | huškkastedje |
- presens nektingsform
- huškkas
- preteritum nektingsform
- huškkastan
- perf.partisipp
- huškkastan
- huškkastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- huškkastit verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.
- huškkastit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
huškkastat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- huškkastat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- huškkastat subst. ent. nominativ
- huškkastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- huškkastit verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.
- huškkastit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.