huškut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) huškkun | huškon |
2.p.ent. | (don) huškkut | huškot |
3.p.ent. | (son) hušku | huškkui |
1.p.tot. | (moai) huško | huškkuime |
2.p.tot. | (doai) huškubeahtti | huškkuide |
3.p.tot. | (soai) huškuba | huškkuiga |
1.p.flt. | (mii) huškut | huškkuimet |
2.p.flt. | (dii) huškubehtet | huškkuidet |
3.p.flt. | (sii) huškot | huško |
- presens nektingsform
- (odne in) huškko
- preteritum nektingsform
- (ikte in) huškon
- perf.partisipp
- (lean) huškon
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) huškko
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) hušku
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) huškot
huškut (verb)
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) huškkun | huškon |
2.p.ent. | (don) huškkut | huškot |
3.p.ent. | (son) hušku | huškkui |
1.p.tot. | (moai) huško | huškkuime |
2.p.tot. | (doai) huškubeahtti | huškkuide |
3.p.tot. | (soai) huškuba | huškkuiga |
1.p.flt. | (mii) huškut | huškkuimet |
2.p.flt. | (dii) huškubehtet | huškkuidet |
3.p.flt. | (sii) huškot | huško |
- presens nektingsform
- (odne in) huškko
- preteritum nektingsform
- (ikte in) huškon
- perf.partisipp
- (lean) huškon
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) huškko
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) hušku
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) huškot
- huškut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- huškut verb transitiv infinitiv
- huškut verb transitiv
- huškut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
- huškut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
huškut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- hušku Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hušku subst. handlernomen flt. nominativ
- huškut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- huškut verb transitiv infinitiv
- huškut verb transitiv
- huškut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
- huškut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.