lihkahallat (verb)
-
1.
(flere ganger)
(verb) berøre
- It galgga lihkahallat maidege!
- Du må ikke røre noe!
-
2.
(flere ganger)
(verb) bevege
- Bussá lihkahalai beljiid.
- Katten beveget på ørene.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
lihkahallat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/alla
-
- avledning: -alla verb infinitiv
- avledning: -alla verb indikativ presens 1.p.flt.
- Der/h
-
- avledning: -h verb
- lihkahallat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkahallat verb transitiv infinitiv
- lihkahallat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- lihkahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkahit verb transitiv
- lihkkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkkat verb intransitiv
- lihká Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihká subst.