presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) meaiddán meiden
2.p.ent. (don) meaiddát meidet
3.p.ent. (son) meaidá meiddii
1.p.tot. (moai) meide meiddiime
2.p.tot. (doai) meaidibeahtti meiddiide
3.p.tot. (soai) meaidiba meiddiiga
1.p.flt. (mii) meaidit meiddiimet
2.p.flt. (dii) meaidibehtet meiddiidet
3.p.flt. (sii) meidet meide
presens nektingsform
(odne in) meaidde
preteritum nektingsform
(ikte in) meaidán
perf.partisipp
(lean) meaidán
imperativ 2.p.ent.
(til en) meaidde
imperativ 2.p.tot.
(til to) meaidi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) meidet
(til flere) meaidet
Eanet sojahanhámit →

meaidit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) meaiddán meiden
2.p.ent. (don) meaiddát meidet
3.p.ent. (son) meaidá meiddii
1.p.tot. (moai) meide meiddiime
2.p.tot. (doai) meaidibeahtti meiddiide
3.p.tot. (soai) meaidiba meiddiiga
1.p.flt. (mii) meaidit meiddiimet
2.p.flt. (dii) meaidibehtet meiddiidet
3.p.flt. (sii) meidet meide
presens nektingsform
(odne in) meaidde
preteritum nektingsform
(ikte in) meaidán
perf.partisipp
(lean) meaidán
imperativ 2.p.ent.
(til en) meaidde
imperativ 2.p.tot.
(til to) meaidi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) meidet
(til flere) meaidet
Eanet sojahanhámit →
meaidit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • meaidit verb transitiv infinitiv
  • meaidit verb transitiv
  • meaidit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

meaidit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
meaidit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • meaidit verb transitiv infinitiv
  • meaidit verb transitiv
  • meaidit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.