presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) stellen stellejin
2.p.ent. (don) stellet stellejit
3.p.ent. (son) stelle stellii
1.p.tot. (moai) stellejetne stelliime
2.p.tot. (doai) stellebeahtti stelliide
3.p.tot. (soai) stelleba stelliiga
1.p.flt. (mii) stellet stelliimet
2.p.flt. (dii) stellebehtet stelliidet
3.p.flt. (sii) stellejit stellejedje
presens nektingsform
(odne in) stelle
preteritum nektingsform
(ikte in) stellen
perf.partisipp
(lean) stellen
imperativ 2.p.ent.
(til en) stelle
imperativ 2.p.tot.
(til to) stellejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) stellejehket
Eanet sojahanhámit →

stellet (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) stellen stellejin
2.p.ent. (don) stellet stellejit
3.p.ent. (son) stelle stellii
1.p.tot. (moai) stellejetne stelliime
2.p.tot. (doai) stellebeahtti stelliide
3.p.tot. (soai) stelleba stelliiga
1.p.flt. (mii) stellet stelliimet
2.p.flt. (dii) stellebehtet stelliidet
3.p.flt. (sii) stellejit stellejedje
presens nektingsform
(odne in) stelle
preteritum nektingsform
(ikte in) stellen
perf.partisipp
(lean) stellen
imperativ 2.p.ent.
(til en) stelle
imperativ 2.p.tot.
(til to) stellejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) stellejehket
Eanet sojahanhámit →
stellet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • stellet verb transitiv
  • stellet verb transitiv infinitiv
  • stellet verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • stellet verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.


stellet (subst.)

stellet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • stellet subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

stellet lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
stelle Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • stelle subst. ent. nominativ poss. 2.p.ent.
stellet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • stellet subst. ent. nominativ
stellet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • stellet verb transitiv
  • stellet verb transitiv infinitiv
  • stellet verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • stellet verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.