presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) suovan suvven suovalin
suovašin
(don) suovat suvvet suovalit
suovašit
(son) suovvá suovai suovalii
suovašii
(moai) suvve suovaime suovaleimme
suovašeimme
(doai) suovvabeahtti suovaide suovaleidde
suovašeidde
(soai) suovvaba suovaiga suovaleigga
suovašeigga
(mii) suovvat suovaimet suovaleimmet
suovašeimmet
(dii) suovvabehtet suovaidet suovaleiddet
suovašeiddet
(sii) suvvet suvve suovaledje
suovašedje
presens nektingsform
(odne in) suova
preteritum nektingsform
(ikte in) suovvan
kondisjonalis nektingsform
(in) suovale
(in) suovaše
perf.partisipp
(lean) suovvan
imperativ 2.p.ent.
(til en) suova
imperativ 2.p.tot.
(til to) suovvi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) suvvet
(til flere) suovvet
Eanet sojahanhámit →

suovvat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) suovan suvven suovalin
suovašin
(don) suovat suvvet suovalit
suovašit
(son) suovvá suovai suovalii
suovašii
(moai) suvve suovaime suovaleimme
suovašeimme
(doai) suovvabeahtti suovaide suovaleidde
suovašeidde
(soai) suovvaba suovaiga suovaleigga
suovašeigga
(mii) suovvat suovaimet suovaleimmet
suovašeimmet
(dii) suovvabehtet suovaidet suovaleiddet
suovašeiddet
(sii) suvvet suvve suovaledje
suovašedje
presens nektingsform
(odne in) suova
preteritum nektingsform
(ikte in) suovvan
kondisjonalis nektingsform
(in) suovale
(in) suovaše
perf.partisipp
(lean) suovvan
imperativ 2.p.ent.
(til en) suova
imperativ 2.p.tot.
(til to) suovvi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) suvvet
(til flere) suovvet
Eanet sojahanhámit →
suovvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • suovvat verb transitiv infinitiv
  • suovvat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

sg. pl.
nominativ suovva suovat
akkusativ suova suovaid
genitiv suova suovaid
illativ suvvii suovaide
lokativ suovas suovain
komitativ suovain suovaiguin
essiv suovvan
Eanet sojahanhámit →

suovva (subst.)

sg. pl.
nominativ suovva suovat
akkusativ suova suovaid
genitiv suova suovaid
illativ suvvii suovaide
lokativ suovas suovain
komitativ suovain suovaiguin
essiv suovvan
Eanet sojahanhámit →
suovva Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • suovva subst. sg. nominativ poss. 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

suovvat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

suovva Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • suovva subst. sg. nominativ poss. 2.p.ent.
suovvadit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • suovvadit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
suovvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • suovvat verb transitiv infinitiv
  • suovvat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.