veahka (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
veahka lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- veahka Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- veahka subst. ent. nominativ