sg. pl.
nominativ veahka
veagat
akkusativ veaga
veagaid
genitiv veaga
veagaid
illativ vehkii
veagaide
lokativ veagas
veagain
komitativ veagain
veagaiguin
essiv veahkan
Eanet sojahanhámit →

veahka (subst.)

sg. pl.
nominativ veahka
veagat
akkusativ veaga
veagaid
genitiv veaga
veagaid
illativ vehkii
veagaide
lokativ veagas
veagain
komitativ veagain
veagaiguin
essiv veahkan
Eanet sojahanhámit →
veahka Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • veahka subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

veahka lea vejolaččat dán sáni hápmi:

veahka Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • veahka subst. sg. nominativ